فرانسوا رابرت چند سال قبل در یک حراجی قفسه‌ای خرید که وقتی در منزل، در آن را باز کرد با یک اسکلت آموزشی انسان روبرو شد. از همان مدل‌هایی که برای آموزش زیست‌شناسی در مدارس استفاده می‌شود. چند سالی این اسکلت در گوشه استودیو فرانسوا باقی ماند. در بحران اقتصادی سال گذشته که کار کم و وقت آزاد زیاد شده بود، فکری به ذهن فرانسوای عکاس خطور کرد. او می دانست که اسکلت انسان دارای اثر احساسی قوی بر مخاطب است و معمولا باعث حس مرگ، غم، تخریب و از دست دادن می‌گردد. او اجزای اسکلت را جدا کرد و با کنار هم چیدن‌شان، علائمی ساخت تا با عکاسی از آنها اعتراض خود را نسبت به جنگ نشان دهد.

در مجموعه عکس او با نام Stop the Violence (خشونت را متوقف کنید)، استخوان‌های انسان نشانه‌ای هستند برای نتیجه جنگ و خشونت که با علائم مرتبط با جنگ خودشان را به رخ بیننده می کشند.

 استخوان اسکلت انسان بخودی خود برای بیننده با تاثیر شدید احساسی همراه است.

وقتی استخوانها تبدیل به این اشکال می‌شوند، این پس زمینه احساسی قوی همراه با این نشانه‌ها، بخوبی پیام عکاس را منتقل می‌کند. پیام ساده ولی موثر است: اینها می توانند باقیمانده انسانی باشند که قربانی خشونت جنگ شده است.